-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:35156 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:47

مضمون آية ايذاء چيست؟

در آيه 57 سوره احزاب ميخوانيم «اِنّ الَّذْينَ يُؤْذُوْنَ اللهَ وَ رَسُوْلَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ في الدُّنْيا وَ الآخِرْةِ وَاَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً» [كساني كه خداوند و پيامبرش را آزار ميدهند خداوند آنها را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور ميسازد ، و براي آنها عذاب خوار كنندهاي آماده كرده است].



بديهي است كسي نميتواند به ذات پاك خداوند زيان و آزاري برساند، بنابراين منظور از ايذاء خداوند – همانگونه كه مفسّران هم گفتهاند – همان كفر و الحاد است كه خداوند را به خشم ميآورد، و تأكيدي است بر مجازات كساني كه پيامبر و مؤمنان را آزار ميدهند ، چرا كه آزار آنها بمنزله آزار خداست.



در اينجا در روايات متعدّدي كه از طرق برادران اهل سنّت و از طرق اهلبيت (ع) رسيده ميخوانيم كه پيغمبر اكرم (ص) فرمود «اي علي ! هر كه تو را آزار برساند مرا آزار رسانده است» به اين ترتيب آزار او هم سنگ آزار ، پيامبر (ص) است .



«حاكم حسكاني» در «شواهد التّنزيل» از «جابر بن عبدالله» نقل ميكند كه ميگويد از پيغمبر اكرم (ص) شنيدم كه به علي (ع) ميفرمود «مَنْ آذاكَ فَقَدْ آذاني» [كسي كه تو را آزار كند مرا آزار كرده است]. (شواهد التّنزيل 2/98،ح 777)



و نيز در حديث ديگري از علي بن ابي طالب (ع) نقل ميكند در حالي كه به موي خود اشاره كرده بود و در دست گرفته بود فرمود «رسول خدا (ص) اين حديث را براي من بيان كرد، در حالي كه موي خود را به دست گرفت بود و فرمود «مَنْ آذي شَعرَهً مِنْكَ فَقَدْ آذاني وَ مَنْ آذاني فَقَدْ آذي اللهَ وَ مَنْ آذي اللهَ فَعَلَيْهِ لَعَنَه اللهُ» [كسي كه يك موي توي تو را آزار برساند مرا آزار رسانده ، و كسي كه مرا آزار رساند خدا را آزار رسانده، و كسي كه خدا را آزار رساند لعنت خدا بر او باد]. (همان مدرك/97، ح 776)



اين احاديث «متضافره» و گسترده كه بسياري از آنها از احاديثي است كه دانشمندان اهل سنّت تصريح به صحّت سند آن كردهاند به خوبي نشان ميدهد كه علي (ع) همچون جان پيامبر (ص) است ، عشق به او عشق به پيامبر (ص) ، و محبّتش محبّت به رسول خدا (ص) و ايذاء و آزار او ، ايذاء و آزار رسول خدا (ص) است .



آيا با اين حال ترديدي باقي ميماند در اين كه علي (ع) برترين فرد امّت بعد از رسول خداست و شايشتهترين فرد امّت براي امامت و ولايت و خلافت رسول خدا (ص) بوده است؟








پيام قرآن ج 9


حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.